سندروم آشیانه خالی چیست و چه درمانی دارد
سندرم آشیانه خالی نوعی احساس ناراحتی و تنهایی است که بعد از آنکه فرزندان به سبب زندگی جدا یا رفتن به دانشگاه برای نخستین بار منزل را ترک می کنند، پدر و مادر یا سرپرست ممکن است به آن دچار شوند. این سندرم یک عارضه بالینی نیست.
ترک خانه توسط فرزندان باعث تغییرات چشمگیری در روند زندگی پدر و مادر میشود و این مسأله میتواند برای پدر و مادر به شرایط بیماری افسردگی و احساس بی هدفی منجر شود.سندرم اشیانه خالی به خصوص در بین مادران خانه‌دار رایج است.
علائم و نشانه های سندروم آشیانه خالی
غمگین بودن در این مواقع کاملا نرمال است. همچنين طبیعی است که بخواهید اوقاتی را در اتاق وی بگذرانید تا حس نزدیکی بیشتری به او کنید.
در صورتیکه حس می کنید دچار سندرم اشیانه خالی هستید، واکنش و رفتار های خود و طول مدت آن ها را زیر نظر بگیرید. چنانچه حس می کنید که زندگی موثر شما پایان یافته است یا زیاد گریه می کنید و یا آن قدر غمگین هستید که دوست ندارید دوستان و آشنایانتان را ببینید یا سر کار بروید، بهتر است با یک مشاور یا روانشناس مشورت کنید.
مبارزه با سندروم آشیانه خالی
سندرم آشیانه خالی با خودش احساسات تلخ و شدیدی می آورد،اما به این معنی نیست که باید آن را تحمل کرد و راه حلی ندارد.
با راههای زیر میتوان بر آن غلبه کرد و کنار آمد:
با فرزند خود در تماس باشید
از ساده ترین راهها برای رویارویی با این سندروم برقراری تماس تلفنی یا تصویری با فرزندتان است.دقت کنید تعداد تماسها آنقدر نباشد که باعث مزاحمت و آزار او شود.
علائق خودتان را دنبال کنید
والدین میتوانند با دنبال کردن سرگرمی ها و علائق خویش، ضمن پر کردن اوقات فراغت خویش، اضطراب و ناراحتی ناشی از ترک منزل به وسیله فرزندان، را تسکین دهند. شروع یا ازسرگیری یک فعالیت به خصوص برای مادران خانه‌دار و همچنین حرف زدن در خصوص احساسات خویش با دوستان، اعضای خانواده و یا یک مشاور، میتواند برای سازگاری با سندرم آشیانه خالی موثر واقع شود.
به کارهای تازه بپردازید
میتوانید یک شغل تازه پیدا نموده یا تنها در چند کلاس اموزشی یا ورزشی شرکت کنید. با این کار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنید. ملاقات با اشخاص تازه هم کمک می کند یک آغاز دوباره داشته باشید. روزی روزگاری، پیش از این که بچه دار شوید، حتماً رویاهایی داشتید. اکنون وقت آن رسیده که به رویاهای تان جامه عمل بپوشانید. شکرگزار فرصتی باشید که اینک در اختیار دارید.
مراجعه به روانپزشک و روان شناس
در این موقع شخص هر چه زودتر احساسات خویش را با پزشک خود مطرح کند. امکان دارد در این موقع احتیاج به استفاده از قرص های ضدافسردگی باشد و هم زمان صحبت با یک روان شناس کمک شایانی می کند و برای کنترل احساساتتان باید با متخصص روان شناس صحبت کنید.
جلوگیری از سندرم آشیانه خالی
چنانچه فرزند کوچک شما در شرف ایجاد یک زندگی مستقل است و از ابتلا به این سندرم نگران هستید، باید برای جلوگیری از ابتلا به آن برنامه ریزی کنید.
تا آن جایی که میتوانید خود را مشغول نگه دارید. این مشغولیت میتواند برگشت به کار باشد یا میتواند شرکت در خیریه ها یا کارهای داوطلبانه و یا کلاس های هنری اموزشی باشد که همگی میتواند شما را سرگرم نگه دارد و دوران شروع تغيير در این شرایط خانه را برای شما راحت تر نموده و به پذیرش آن کمک کند.
